eetlustremmers  

Inhoud

 

Een overzicht van anorexia nervosa, de geschiedenis, gevolgen voor de gezondheid, behandelingsmethoden en verwante referenties.

Anorectisch

 

Anorectie is een ernstige eetstoornis die wordt gekenmerkt door extreme voedselbeperking, verstoring van het lichaamsbeeld en angst om aan te komen. Onbehandelde anorexia nervosa leidt vaak tot aanzienlijke lichamelijke en psychische schade; medische interventie moet altijd worden gezocht als het niet wordt gediagnosticeerd en onbehandeld.

Geschiedenis

 

In 1689 werd voor het eerst melding gemaakt van anorexia als een echte aandoening; verslagen over uithongering en lichaamsdysmorfie dateren echter al van eeuwen geleden. Anorexia werd pas aan het eind van de 19e eeuw klinisch erkend en werd in 1952 opgenomen in de DSM-I; de huidige criteria van de DSM-5 maken onderscheid tussen restrictieve subtypes en subtypes met eetbuien.

Zorgen voor de volksgezondheid

 

Anorexia heeft een van de hoogste sterftecijfers onder psychische aandoeningen (5-10%). Tot de risico's van anorexia behoren orgaanfalen, osteoporose en zelfmoord. Sociaal-culturele druk en media-aandacht verergeren vaak de prevalentie, vooral bij adolescenten en jonge volwassenen.

Niet-farmacologische alternatieven

 

Cognitieve gedragstherapie (CGT) en gezinsbehandeling (FBT) zouden de eerste verdedigingslinie moeten zijn tegen stoornissen in middelengebruik. Voedingsadviezen zijn erop gericht gezonde voedingspatronen te ontwikkelen zonder toevlucht te nemen tot medicijnen, die in sommige gevallen de symptomen kunnen verergeren.

 

Voedingssyndroom

 

Snelle gewichtstoename tijdens voedingsherstel kan leiden tot het refeeding-syndroom - gevaarlijke verschuivingen in de elektrolyten- en vochtbalans die kunnen resulteren in hartritmestoornissen of toevallen, waardoor medisch toezicht nodig is om deze mogelijk levensbedreigende complicatie te beheersen.

Lijst van anorectica

 

 

• Subtype beperking: Gewichtsverlies door calorierestrictie alleen.

 

• Subtype eetbuien/braken: Omvat perioden van eetbuien, braken of het gebruik van laxeermiddelen.

 

Zie ook

 

Eetstoornissen, inclusief boulimia nervosa en eetbuienstoornis; voedingsrevalidatieprotocollen; initiatieven voor de geestelijke gezondheidszorg.

Referenties

 

References mes Clinical Guidelines from the National Institute of Mental Health; DSM-5 criteria voor anorexia nervosa; peer-reviewed artikelen over Refeeding Syndrome Management worden gebruikt als referenties.

Externe links

 

Resources van de Wereldgezondheidsorganisatie en academische instellingen gespecialiseerd in onderzoek naar eetstoornissen.